انواع ايرادات دادرسي

ممکن است در جريان رسيدگي به يک دعوا بعضي ايرادها وجود داشته باشد که دادگاه با استناد به آنها بدون آنکه وارد رسيدگي به ماهيت شود، دعوا را رد کند؛ در چنين حالتي دادگاه به ادعاهاي دو طرف رسيدگي نمي کند بلکه چون دعوا از نظر شکلي ايراد دارد از ورود به ماهيت خودداري مي کند. به اين ايرادها اصطلاحا «ايرادات دادرسي» مي گويند.
مبحث ايرادها از مهم ترين مباحث آيين دادرسي مدني است كه فصل مستقل و مواد متعددي از اين قانون را به خود اختصاص داده است. اين مبحث در محاكم و دادگاه هاي دادگستري و ساير مراجع قضايي نيز داراي جايگاه ويژه اي است و همواره مورد توجه قضات، وكلاي دادگستري و اصحاب دعوا قرار مي گيرد. همچنين علماي حقوق نيز به اين موارد توجه ويژه دارند و اين مبحث به طور جدي در دانشگاه ها مورد آموزش قرار مي گيرد؛ با اين حال باز هم پرداختن به اين مبحث و مسايل آن ضروري به نظر مي رسد در گفت وگو با کارشناسان به بررسي اين موضوع مي پردازيم.

ايرادهايي که در جريان دادرسي وجود دارند
 مبحث سوم از فصل سوم قانون آيين دادرسي دادگاه هاي عمومي و انقلاب در امور مدني مصوب 1379 به ايرادها و موانع رسيدگي اختصاص يافته است. 
در اين قانون تعريفي از ايراد ارائه نشده و صرفا در ماده 84 تا 92 قانون آيين دادرسي دادگاه هاي عمومي و انقلاب در امور مدني به بيان مصاديق و شرايط و آثار طرح آن و نحوه رسيدگي دادگاه از اين ايرادها نام برده شده است، اما بايد گفت معناي حقوقي ايراد از معناي لغوي آن دور نيست؛در واقع خوانده مي تواند از دعوايي که عليه او مطرح شده است ايراد بگيرد و براي جريان رسيدگي مانعي موقت يا دايم ايجاد کند. 
دکتر عبدالله شمس در تعريف ايراد گفته اند: «اصطلاح حقوقي ايراد عبارت است از وسيله اي که خوانده در جهت ايجاد مانع موقتي يا دايمي بر جريان رسيدگي به دعواي مطروحه يا بر شکل گيري مبارزه در اصل و ماهيت حق مورد ادعا، به منظور بازداشتن موقت و يا دائم خواهان از پيروزي به کار مي گيرد