شوراهای حل اختلاف

 اِبراء اصطلاحی است در فقه و حقوق مدنی ایران به معنی چشم پوشی اختیاری ِ طلب‌کار از طلب خود نسبت به شخص یا اشخاص دیگر. ابراء از اسباب سقوط تعهدات محسوب می‌رود و در فقه آن را به اسقاط ما فی الذمه تعبیر می‌کنند، یعنی اسقاط چیزی که بر ذمه است. ابراء نوعی ایقاع است و برابر حقی که مورد ابراء قرار می‌گیرد هیچ عوضی وجود ندارد. ناصر کاتوزیان ابراء را اینگونه تعریف می‌کند:ابراء ایقاعی است رایگان که به موجب ,ابراء ...ادامه مطلب

ابراء ذمه و شرایط قانونی آنابراء در لغت ، مصدر باب افعال از ریشه « برء » به معنی دور کردن و تخلیص و رهانیدنو رهایی از بدهی و اسقاط ذمه مدیون است.  در اصطلاح حقوق ابراء ، عمل حقوقی یك­طرفه است و ایقاعی است که براساس آن دائن حق خود را نسبت به مدیون ساقط می‌کند مثل كسی كه مبلغی از دیگری طلب دارد، ولی او را از پرداخت آن برئ می‌كند. لذا ابراء عبارت است از اسقاط دین به وسیلۀ طلب­کار یا داین . طبق ماده 2,ابراء,شرایط,قانونی ...ادامه مطلب

آثار حقوقی ابراء و برائت ذمه مدیونابراء در لغت به معنای خلاص شدن آمده و در اصطلاح حقوقی نیز ماده ۲۸۹ قانون مدنی ابراء را این چنین تعریف کرده است: ابراء عبارت از این است که داین از حق خود به اختیار صرف‌نظر کند. قانون مدنی ایران، ابراء را یکی از اسباب سقوط تعهدات معرفی کرده و مواد ۲۸۹ تا ۲۹۱ را به بیان ماهیت، شرایط و احکام آن اختصاص داده است. از مصادیق ابراء می‌توان به ابراء مهریه، ابراء حق قصاص و د,حقوقی,ابراء,برائت,مدیون ...ادامه مطلب